Kürk Manto *-* UNIQ Hall*

Sen nasıl güzel bir kitapsın, hayatımın en özel kitaplarından oyun haline getirilmesi ile aylardır bu oyunu bekliyordum, en özel günlerden biriydi benim için. UNIQ Hall uzun zamandır merak ettiğim bir yerdi oyundan bir yandan çok fazla beklentim olmasa da inanılmaz etkilendim. Duygusu olan hisseden insan olan kadınlardanım. Doğum günümde hediye gelen kitap evrene mesaj *-*. Maria Puder ne duygulu kadınsın...

--Bilhassa tahammül edemediğim bir şey, kadının erkek karşısında her zaman pasif kalmaya mecbur oluşu... Neden? Niçin daima biz kaçacağız ve siz kovalayacaksınız? Niçin daima biz teslim olacağız ve siz teslim alacaksınız? Niçin sizin yalvarışlarınızda bile bir tahakküm, bizim reddedişlerimizde bile bir aciz bulunacak? Çocukluğumdan beri buna daima isyan ettim, bunu asla kabul edemedim."

--Dünya’nın en basit, en zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha maliktir!... Niçin bunu anlamaktan bu kadar kaçıyor ve insan dedikleri mahluku anlaşılması ve hakkında hüküm verilmesi en kolay şeylerden biri zannediyoruz?”

--"Kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi herhalde, 'Bu öyle olmayabilirdi!' düşüncesi."

Enerjim sanırım insanı çekiyor insanın özü iyi özü kaybetmeyelim, şükrediyorum karşıma çıkanlara Amin.

Kırıntılar..

Sevmiyorum bu zamanları,ayrılıkları sevmiyorum biten şeyleri,canımın acımasını,aşkı sevmiyorum.
“Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı. Ona kızgın değildim. Ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkan olmadığını hissediyordum. Ama bir kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim insana duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı; çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi.” 
-Kürk Mantolu Madonna-(Nasıl bir kitapsın sen ya tapıyorum resmen.)

K@dının @dı Yok

Duygu Asena'nın okuduğum ikinci kitabı "Kadının Adı Yok" 1988 yılında yasaklanmış bir kitap bu, feminizm esintileri  ile bir çırpıda okuduğum gündelik bir dille yazılan bir kitap.Aslında Özgürsün kadar sevemedim ben bu kitabı.

                                                                      Kitaptan çıkardıklarım;

Kadınların üzerindeki baskıyı yine kadınlar kuruyor.Hiç kimse için hayatınızı değiştirmeyin,iyi dostlar edinin.

Merak ettiğim; aynı kitap erkek bakış açısıyla (Gürkan'ın dilinden) nasıl anlatılırdı acaba.

Bu tarz kitapları erkeklerde okumalı ! erkeklerde bu tarz kitaplar yazmalı ,bu tarz yaşamalı eşitlikçi olmalı.Bu tarz kitaplar yazılsa  hayatımın kitaplarından olan,tanıdığım tüm insanlara tavsiye ettiğim hatta okumaları için zorladığım  Kürk Mantolu Madonna gibi olmasa da keyifli bir şeyler ortaya çıkacaktır.

Kitaptan alıntılar:

• Öyle bir doğalsın ki insan ürküyor senden,yetersiz kalıyor yanında.
• Herkes kendi hayatını kendisi yaşıyor,kimse kimseye yardım etmiyor,senin için yapabileceğim bir şey yok.
• Evlendiğin insanın nasıl olması gerek,biliyor musun?Evlilik bir kurallar cenderesi ..Dünyada milyonlarca insan yaşıyor ve sen birini seçiyorsun.Ötekilerden yoksun kalıyorsun.Evlendiğin kişi hiç bir konuda hiçbir şeyin yoksunluğunu duyurtmamalı insana...
• Hiç mi merak etmiyor?Tüm erkekler mi böyle duygusuz?
• İdealizm sözcüğünün içinde kasıtlı olarak bir ahlak kavramı vardır ve bu materyalizm düşmanlarının kurduğu bir tuzaktır.
• Aşk için hep savaşmalı,hep özen göstermeli .İki seni seviyorum,üç harikaydı,yetmiyor.Her an üzerine titremeli.Hep vermekte aşk değil,hep almak da.
• Kadınlar birbirine güvendiler mi öyle bir dost olabiliyorlar ki.