90'lar..

Gerçekten fazlasıyla güzel dönemler winnie izlemek için koşuşturduğum saçma sapan insan modelimi özledim..

Bu filmi uzun süredir izlemek istiyodum bu akşam izlicem bakalım  uzun süredir en çok merak ettiğim film.Bu aralar bu süreç geçsin sıkntılarım bitsin...

İNSAN OLABİLMEK..

Nerden başlasam acaba sıkıtılarımın hangi birini anlatsam iyi giden şeylerin hemen ardından iğrenç şeyler gelmesi gerçekten ben böyle biriyim bunu kabul edicem beklentilerimi en aza indiricem artık iç huzuruma bakıcam başarı amaç hırs bişey yoktu böyle olunca her geçengün dahada azalıyor yarın wizem war we geçmek değil düzgün şekilde wermem gerek yok çalışamıyorum ben ben değilim adeta bu yıl iyi giden hiç mi bişey yok ilişkim var ailem var arkadaşlarım var dostum var tamam bunlar için şükrediyorum ama yeter artık 2012 başladığından beri yeter yani sürekli bi hastalık, ölüm insan normal bi insanı kaybettiğinde bile üzülürken aileden yakın birini kaybedince ister istemez üzülüyor.Sorguladıklarım artıyor tek başıma naparım noktasındayım ben haftalardır belkide bu yüzden bişeyler yapıp biran önce toplanma noktasındayım ama neyle mutlu olucam napıcam herkes böyle bi süreç geçiriyor farkındayım ama iyi değilim hemde hiç iyi değilim şu aralar.Hayatta ne olursa olsun insan olmak çok önemli ve insan kırmak kadarda geri dönüşü olmayan bişey yok bence hayatta ne olursa olsun nekadar mewki we param olursa olsun insan olucam sadece bundan eminim bu aralar bunun dışında napıcam evet bilmiyorum ama ''İNSAN OLUCAM '' zaman geçtikçe annanemle dedemin birbirlerine insan diye seslenmelerini romantik ve anlamlı bulmaya başladım,gerçekten insan olabilmek.........

doğru olduğun kadar gerçeksin!

                

Kaybedilen
en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor da, kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlanışta insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi herhalde "bu böyle olmayabilirdi" düşüncesi, yoksa insan mukadder telakki ettiği şeyleri kabule her zaman hazır.  
                                                                (Kürk Mantolu Madonna)

“Bir insanı kendisi kadar, kendi düşünceleri, dertleri, korkuları ve noksanları kadar ne meşgul edebilirdi?”

-İçimizdeki Şeytan(sabahattin ali)

 

 

 

Hayatın çekilmez olduğu doğruydu. İnsanların çoğuna öyle değilmiş gibi yapmayı öğretmişlerdi. Arada sırada biri kendini öldürüyor ya da delirip kapatılıyor , ama diğerleri herşey yolundaymış gibi yaşamayı sürdürüyorlardı.

                                                                                                                                  

                                                                                                                   (Charles Bukowski)

hepsini geri istiyorum

fırat---peepee

^^little MANHATTAN

Manhattan da geçen tatlı bi çocuğun bakışından aşk ve yaşamı anlatan eğlenceli sıradan bi romantik komedi.

Ailenin buzdolabındaki yiyeceklere isim yazdıkları etiket fikri süperdi:). İlişkilerin, aşkın zamanla ne hale geldiğini anlatan somut sonucu bence ...