"Uzun bir süre kimseyle konuşmadım; içime döndüm. Dünya ile arama uzaklık koydum. Dünya güzeldi, içim de güzel olsun istedim. İçimde bir suçluluk, hatta kötülük yokmuş gibi yaparsam, yavaş yavaş kötülüğü unuturdum.Böylece hiçbir şey olmamış gibi yapmaya başladım. Hiçbir şey olmamış gibi yaparsanız ve gerçekten de hiçbir şey olmuyorsa, hiçbir şey olmaz sonunda" (SYF89).
Doğusundan batısına bu aralar, yorucu ama şükür. Uzun zamandır elimde dolanan kitap ve sonunda bitirebildim. İlk okuduğum Orhan Pamuk kitabı aşırı sevemedim. Pek bir şey yapmaya zamanım kalmıyor uzun zamandır, uyuşukluğunda etkisi var .Huzur ne güzel ve önemli her gün daha da anlıyorum. Biraz hobilere yönelsem iyi gelir, buraları da boşlamamam gerek, iyi gelen şeyleri bırakmamak..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder