Mutsuzum hala günlerdir uzun süredir mutsuzsam da mutsuzluğuma odaklanırım evet yatakta yatmamın, 20lik dişlerinde buna katkısı oldu tabi..Hayatımızda ne yaşıyorsak ister istemez ona odaklanıyoruz.Küçükken ilkokul öğretmenleri kafamızdaki idolllükleri, ailemiz ,arkadaşlarımız tvdeki her şey odak noktamızdı.Öss denilen şey bi sınav geçsin herşey belli ollucaklar hangimiz demedikki şu olsun her şey belli olucak şu geçsin her şey yoluna girecek diye odak noktamız buydu sınav geçti çokkkk oldu.Okul bitti kpps,yüksek lisans konuşulmaya başlandı hayat sırf bunlardan oluşmaya başladı.Hangi olay ve süreçlerdeysek hayatta odak noktamız o oldu insanlara hep bişeyler danışmayı isteme gereksinimi aynı süreçleri farklı zamanlarda yaşamış olmak sanırım odak noktamın çocuklarının okul mevzuları, gazını çıkarması olana kadar sanırım şu anın keyfini bu yaşın keyfini çıkarmak gerek 20li yaşlardayım 20'lik dişlerimin aynı anda gitmesiyle odak noktam; dişlerken takım elbiseli memur amcalar teyzeler olana kadar (ki onu olabilmek bile başlı başına bir sorunsal!)bazı şeylerin keyfini bilmek gerek, bide tabi keyfini bilmek içinde şartlarında normal olması gerek dimi?
şartların anormal olduğu bir yerde normal olmayı istemek deliliğin ta kendisi değil mi ?
YanıtlaSilsanırım buna da hayat diyoruz.
YanıtlaSil