Manyak bir havada senenin ilk oyununu izledim. Afife Jale'nin hayatı zaten ilgimi fazlasıyla çekmekteydi, oyun gerçekten etkileyiciydi. Tiyatroya bileti hep son dakika arkalardan alan biri olarak ön sıralardan izlemek daha farklıymış onu gördüm. Artık her oyunu önde izliyorum, kesinlikle mimikler oyundan etkilenmenizi fazlasıyla arttırıyor. Bedia'nın cümlesi de inanılmaz etkiledi beni "güçlü kadınlar hep bizden güçlü olmamız bekleniyor, ben güçlü falan olmak istemiyorum". O kadar güzel özetliyor ki feminist bakış açısıyla kadına atfedilen güç kavramının altındaki mutsuzluğu... Güçlü de güçsüz de değiliz yeter insanız.
Belgrad Ormanı; İstanbul için tam bir vaha gerçekten ve buraya sabah saatlerinde gelip saatlerce koşmadıysanız Ben İstanbul'da yaşadım demeyin, mutlaka gelin koşun gökyüzüne bakın mutluluk içimizde.... Hiç bir deneyim bu hazzı veremez bazen sadece insan canım kendim der ya işte tam o zamanlar doğada hata yoktur...
Çiya Sofrası-Kadıköy; Fazlasıyla abartılan bir yer sanırım, fiyatları afaki pahalı. Ben çok beğenmedim ama mantığı çıkış noktası güzel. Yine de fazlasıyla popüler gitmek isteyenlere; http://www.ciya.com.tr/ .