2010'dan beri hayatımda var bu blog en sadık dostum, nefes alanım kendime en açık olduğum yer günlüğüm gibi, o kadar çabuk unutuyoruz ki özümüzü buraya gelince bakıyorum neler yapmışım diye resmen çocukmuşum. Çocuk kelimesine sosyolojik olarak dilimizde çoğunlukla küçümsemek atfedilse de benim lügatımda ve gerçek anlamı kesinlikle yetişme dönemimiz ve oyunlardan uzaklaşmadığımız en güzel ve onurlu dönem. Hayatımda zaman kavramı resmen uçtu, tutamıyorum denir ya tam öyle ne ara geçiyor yıllar. .Çok canımın acıdığı zamanlar hep çocukluk dönemine sığındım, çocuksulaştım ama bakıyorum da büyümüşüm; aldığım sorumluluklarla. Canımı acıta acıta verdiğim kararlar derken.... öyle olması gerek dedim geçtim. Bazılarına hayat altın tepsilerde sunulsa da kendi başarımı kutluyorum ben yaptım çoğu şeyi helal olsun bana yeni yaşımda vay be diyorum kendime, iyi bir insan yetiştim. Kimseyi yarı yolda bırakmadım, yalan atmadım hep dürüst oldum, hislerim sevgim hep dürüstçe oldu insan kelimesinden sapmadım. Şükrettiklerim arttı gönlüme göre eklenenler 3 yılda yaşadığım özgürlük beraberindeki sorumluluklar derken iyice büyüdüm ama çocuk yanımı yok etmeden, İYİ Kİ DOĞDUM helal olsun bana bu yaşıma da.
