Senenin sonuna gelirken-gelmişken.

2017'ye pek çok umutla başlamıştım, Ocak ayı ile birlikte o kadar yordu ki pek çok şey aksi gittikçe daha da telaşlı oldum,dert yakınır oldum hep aynı şeyleri anlatır hep aynı şeyleri danışır oldum. Ocak kayıplarım bir daha geri gelmez cinstendi. Mart ayı fırsat görünümlü saçma sapan bir sürece sokup yine haketmediğimi düşündüğüm bir süreç yaşattı bende.Ekim kayıbım ise iyi günde yanımda olup kötü günümde sıkılıp yan çizenlerden yani beni haketmeyenden haketmediğim cinstendi Hiç bukadar kırılmamış, hiç bukadar kandırılmamıştım. İnişli çıkışlı ama fazlasıyla üzücü bir yıl olurken şükrettim elimdekilere yanımda olanlara, olmak isteyenlere. Senenin son 2 ayında hayatımda ilk kez tanıdığım insanlara hayatımı açtım, yanında huzur bulduğum insanlarla da tanıştım. Tüm yıl Yozgat'ından, Trabzon'una, Lüleburgaz'ından, Isparta'sına İstanbul'una derken pek çok şehre sadece sınav için gittim. Yoruldum, pes ettim, şımardım bazen hep aynı döngüdeydim ama şükrettiklerimi çoğalttım. Sadece kendim değildim zorlanan yanımdaki pek çok insan sağlığıyla sınandı, gözyaşları çoktu ama geçti çok şükür. Bu yıl hayata dair biraz ağır şeyler öğrendim ama kendimi sevdim, güçlü durdum iyi dayandım yanımda olmak isteyen olur. Burası senenin terazisi/vicdanı, dileklerim ümitlerim kalbimde.

Şimdi bunların hepsi tek tek gitsin ve herkesin hayatına güzellikler gelsin, içimiz niyetimiz temiz olsun güzellikler dalga dalga yayılsın.

Son Tango

İkinci kez aynı oyunu izledim kesinlikle izlemeye değer mutlaka gidin. Senenin sonuna gelirken sanki 20 yıldı bu yıl.

Yeraltından Notlar

YERALTINDAN NOTLAR

*demin… seninle… birleştik… birbirimize ağzımızı açıp tek söz söylemedik. sonra da tuttuk, yabansı yabansı konuştuk… sevişmek bu mudur? insanlar böyle mi birleşmeli? bu, rezillik değil de nedir?
*kolay elde edilmiş bir mutluluk mu, yoksa insanı yücelten acı mı daha iyi?

Uzun zamandır izlediğim en iyi oyunlardan bazen klasiklerden şaşmamak gerekli sanırım.

Hayatımdaki en büyük şükür sebebim gardaşım İYİ Kİ varsın,iyi ki doğdun.

Ananemin en çok söylediği Allah iyi insanlarla karşılaştırsın sanırım dünyadaki en güzel dileklerden biri, çok iyi insanlar biriktirdim. İş arkadaşınız bazen en yakın arkadaşınız olur, omzunda bile ağlarsınız. Hayatın bana dayatmaya çalıştıklarını, önyargıları kırmayı öğrendiğim bir süreç.

El ele yürümek en hasret olduğum…

‎”elele yürümek- bunu yapabilecek miyiz?” diye sormak istemiştim sana: -herhalde -galiba kemal demirel’den yıllar önce işittiğim; belki kendi sözü olan- o sözü anımsamıştım: ‘sevgi, iki insanının birbirlerinin yüzüne bakmaları değil, birlikte aynı yöne bakmalarıdır.’elele tutuşma edimini düşün - bunu, en başından başlayarak, kendiliğinden, doğallıkla, hiç yadırgamadan yapmıştık: benim sağ elim, senin sol elin; tıpatıp, içiçe, sımsıkı… öyle olurdu ki, sokağa, yürümeye çıktığımızda, ellerimiz sanki kendiliklerinden bilirlerdi tutuşmaları gerektiğini; aynı anda da, karşılıklı, birbirlerini bulup, kavuşurlardı.bu, birbirimize iletmekte olduğumuz anlam(lar)ın bir tür odak noktasıydı - sanki, ilişkimizin, somut, fiziksel, hatta ‘duyumsal’ temeli..ve tabii, ‘yürümek’ - bu konuda kafamı nasıl bozmuş olduğumu biliyorsun: y ü r ü m e - b i r l i k t e yürüme… -daha ulu birşey bilmiyorum. -sevişmek bile, bütün yakınlığıyla, yüceliğiyle, güzelliğiyle; ama patlayan ve sönen tutkusuyla, heyecanıyla, doyumuyla, birlikte yürümektan daha üstün değil- hele, bir de, birlikte gidilecek bir yer (bir amaç, bir erek) varsa…

---yürüyüş----ne kavram ama!…. ”  (Oruç Aruoba)

Ne derin bir yazıdır bu.

5 Aralık Kadın Hakları Günü

Kadın olarak kendin(m)ize nekadar saygımız var ve haklarımızı biliyoruz ki acaba? Mesele insana değer vermek/görmek işin özü bu. 5 Aralık Kadın Hakları gününde bir kez daha farkına varalım haklarımızın, gücümüzün.